De Moel

	  		
Strophe 1 
     C             F         C             Am 
De Puch quarkt int Rohr, de Voß brut’n int Moor, 
     C          G7             C 
 un wit inne Feern schallt Ge-sank.  
                  F            C            Am 
 Min Hart stiggt to Höch, ik weet ni, wa’k seeg,  
        C            G7          C 
 de Thran’n löpt de Backen hent lank. 
  
 
    F                          C 
 De Dag geit to Rau, opt Gras liggt de Dau, 
    D                     G7 
 de Wulken ann Himmel warn roth.  
      C        F             C        Am 
 Dat Allens so still, ik weet nich wa’k will, 
      C         G7         C 
 ik glöv, mi is truri to Moth.
 
  
Stophe 2 
   C            F     C            Am 
Dar achter de Weid, wit oever de Heid 
   C          G7             C 
 dar schimmert ann Himmel aen Moel: 
  C          F         C             Am 
 dat is mi, as weer ik dar voer de Doer 
   C          G7             C 
 un seet oppen Moelnbarg un spel. 

 
    F                          C 
 De Dag geit to Rau, opt Gras liggt de Dau, 
    D                     G7 
 de Wulken ann Himmel warn roth.  
      C        F             C        Am 
 Dat Allens so still, ik weet nich wa’k will, 
      C         G7         C 
 ik glöv, mi is truri to Moth. 


Strophe 3 
    C             F         C            Am 
Denn seeg dar een rut, un den kenn ik so gut, 
   C          G7             C 
 den seet ik so oft oppen Schot, 
     C             F         C             Am 
 de Stehen leep un klung, de Mann seet un sung, 
   C          G7             C 
 ann Himmel de Wulken weern roth. 
  
 
    F                          C 
 De Dag geit to Rau, opt Gras liggt de Dau, 
    D                     G7 
 de Wulken ann Himmel warn roth.  
      C        F             C        Am 
 Dat Allens so still, ik weet nich wa’k will, 
      C         G7         C 
 ik glöv, mi is truri to Moth. 


Strophe 4 
     C             F         C             Am 
Dar weer ik noch kleen un nu bün ik alleen, 
   C          G7             C 
 wer weet, ob de Ol dar noch steit? 
     C            F         C             Am 
 De Lucht is so luri, - dat Leed is so truri: 
   C          G7             C 
 Gottlof, dat de Moel doch noch geit!