Ze Is Zo Doodgewoon

	  		Intro 
A  D E|A  D E|A  D E| A 

verse 1 
A                       E    D                      A 
  Zwijgend lapt ze alle ramen hangt de was op in de schuur 
A                       E     D                          A 
  Langzaam doet ze de cyclamen schrijft een giro voor de huur 
F#m                        Bm  B                     E 
  Zachtjes haalt ze na het amen de kastanjes uit het vuur 
C#m                     D    E                       A 
  Van de keuken naar de kamer van het kastje naar de muur 

verse 2 
A                         E   D                        A 
En soms huilt ze wel heel even maar dan hoort ze buiten "mam" 
A                        E    D                       A 
En ze houdt haar hoofd geheven smeert een nieuwe boterham 
F#m                  Bm     B                     E 
  Op een tegeltje geschreven als een tijdloos telegram 
C#m                         D     E                      A 
  Staat van het concert des levens krijgt niemand een program 

Chorus 
A        D         E                     A 
Ze is zo doodgewoon zo fatsoenlijk doodgewoon 
        F#m      C#m  D      E              A   E D A 
Ze is zo  doodgewoon   zo aandoenlijk doodgewoon 

verse 3 
A                      E       D                   A 
  Hoor de torenklokken slaan al in de verte op het plein 
A                    E     D                     A 
Onbewust telt ze het aantal vijf is het onveilig sein 
F#m                       Bm    B                           E 
  Komt er weer een nieuwe aanval strakjes als hij thuis zal zijn 
C#m                    D       E                        A 
  En ze twijfelt of ze gaan zal  maar blijven doet zo’n pijn 

Chorus 
A        D         E                   A 
Ze is zo doodgewoon onmiskenbaar doodgewoon 
        F#m    C#m  D    E              A    E D A 
Ze is zo doodgewoon  onafwendbaar doodgewoon 

Interlude 
C# | D | Dm | A | C# | D | E | E 

verse 4 
A                        E    D                             A 
  Ze was nog jong en onervaren toen hij haar meenam in zijn ford 
A                         E    D                         A 
  Maar hij zegt na al die jaren ach je komt toch niets tekort 
F#m                     Bm    B                       E 
  En ze kan het niet verklaren waarom alles kleurloos wordt 
C#m                  D     E                        A 
  Ze kan uren zitten staren met de schillen in haar schort 

Chorus 
A        D         E                     A 
Ze is zo doodgewoon onverslijtbaar doodgewoon 
        F#m     C#m   D    E       A  E D D Dm    A 
Ze is zo doodgewoon zo onbereikbaar…