Kalas

	  		
Dm 
Ein bygdis frå bygde mi 
              G 
som ha budd i byen ei tid 
       F   G          Dm 
låg og gret, i sofaen min 

etter heimlengselen sin 

Dm 
Han sa; skulle ha klart meg lengji på 
G 
tjue sau og flatbrødsoll. 
         F         G 
Eit lite bruk pokker i vold 
Dm 
herifrå. 


Dm 
Klukka tolv kom eksen min 
                     G 
ho plaga uss med psyken sin. 
     F     G                Dm 
Ho va sur og sa det va over no. 

Det har vore slutt sea nittito. 


Ho sa; før ville du tenne på ting 
Bb 
no har du sykkel med vesku på 
F                 A 
luggen er tunn, feit er du og 
Dm 
feiging. 


Dm 

Ein kamerat frå Kristiansund 
                     G 
som va visna burt ei stund 
     F     G                Dm 
spratt på bordet som ei fjør 

han ville prate ved Gud sjøl. 


Han sa; om det er slik at eg fær eit liv te: 
Bb 
Korfor må eg døy då fyrst? 
F                 A 
Veit kje heilt om eg har lyst 
Dm 
å prøve det. 

Dm 
Grise-Lars er grov og rund 
                     G 
han sat ved sida tå Kristiansund. 
     F     G                Dm 
Unde middagen skifta han karakter 

han tok te kalle seg Vesle-Per. 


Han sa; er det i orden at eg søv her i nott 

kvelden og månen gjer meg redd 

i mørkre har so mykje skjedd 

fort og brått. 

Dm 
Og mens månen heng og skin 
                     G 
høyre eg at eksen min, 
     F     G                Dm 
feia bygdisen frå gard og grunn. 

Grise-Lars tek Kristiansund. 

Dm 
Eg tenkji; no ha eg jaggu jammen fått det te 
                     G 
ingen eg kjenne er slik dei ska 
     F     G                Dm 
resten kan drite og dra. 

Takk for meg.